De roman “Niemand is onsterfelijk” (later vertaald als: “Alle mensen zijn sterfelijk.”) van Simone de Beauvoir wordt bewerkt door Jan Adriaans en mijzelf. We maken er een theatermonoloog van, en in 2026 ga ik deze monoloog spelen in verschillende theaters.
Het is het verhaal van de dertiende-eeuwse Italiaanse edelman Raymond Fosca, die verteerd wordt door het verlangen de wereld naar zijn hand te zetten en daarom een onsterfelijkheidselixer drinkt. Hij denkt de mensheid vooruit te kunnen helpen als hij zou blijven leven, en vanuit zijn kennis en almacht eeuwenlang het bewind zou kunnen voeren. De bittere praktijk is echter dat hij niets anders meemaakt dan oorlog en dat hij overal op weerstand stuit. In plaats van voortvarend en daadkrachtig, wordt hij twijfelend en nihilistisch. Zijn onsterfelijkheid kent namelijk meer nadelen dan voordelen. Hij vertelt zijn levensverhaal aan de actrice Régine, voor wie het ondraaglijk is dat haar leven even kort is als haar roem. Met Fosca als minnaar hoopt ook zij onsterfelijk te worden, maar of zij de tijd te slim af kan zijn is maar zeer de vraag.